فیزیولوژی ورزشی
عقیل مهدوی؛ رقیه پوزش جدیدی؛ کریم آزالی علمداری
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کورکومین بر مقدار پروتئین‌های شوک گرمایی و بیان ژن میکرو RNAهای بافت قلبی موش‌های صحرایی تحت مواجهه با آرسنیک بود.روش: 40 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه ده‌تایی شامل کنترل، کورکومین، تمرین و توام(کورکومین+تمرین) تقسیم شدند. آرسنیک پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل کورکومین بر مقدار پروتئین‌های شوک گرمایی و بیان ژن میکرو RNAهای بافت قلبی موش‌های صحرایی تحت مواجهه با آرسنیک بود.روش: 40 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه ده‌تایی شامل کنترل، کورکومین، تمرین و توام(کورکومین+تمرین) تقسیم شدند. آرسنیک پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز و کورکومین 15 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز در کل دوره تحقیق به صورت خوراکی مصرف شد. تمرین تناوبی شدید به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه(متشکل از 10 تناوب دویدن 4 دقیقهای با شدت معادل 85-90 درصد vo2max و با دوره‌های استراحتی فعال 2 دقیقهای) اجرا شد. مقدار پروتئین و بیان ژنی به ترتیب توسط روش‌های وسترن بلات و PCR اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: مقدار بیان miR-21 تفاوت بین‌گروهی نداشت(05/0<P). در هر سه گروه مداخله، مقدار پروتئین‌های HSP60، HSP20 و بیان ژن miR-30 به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود(001/0P<). همچنین مقدار پروتئین‌های HSP60، HSP20 در گروه توام بیشتر از هر دو گروه تمرین و یا کورکومین بود(05/0P<). نتیجه‌گیری: مواجهه با آرسنیک از طریق تغییر مقدار پروتئین‌های شوک گرمایی و نیز بیان میکروRNAها شاید سبب افزایش آسیب‌پذیری کاردیومیوسیت‌ها شود. تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین هم شاید در کاهش اثرات مضر آرسنیک بر قلب مؤثر باشند، ولی مداخله توام احتمالا فواید بیشتری داشته باشد. اما به دلیل نبود شواهد تحقیقی مشابه و عدم اندازه‌گیری جامع عوامل تأثیرگذار، هنوز نیاز به انجام تحقیقات بیشتر باقی است.
فیزیولوژی ورزشی
مهدی پهلوانی؛ جبار بشیری؛ رقیه پوزش جدیدی؛ رسول هاشم کندی اسدی؛ معصومه دادخواه
چکیده
تمرین و مکمل ازنقص عملکردBDNF و اختلال درسطوح سرمیCRPو IL-6 ناشی ازدیابت جلوگیری می‌کند.هدف تحقیق تعیین اثرهمزمان دو ماه تمرین ترکیبی و مکمل‌یاری تورین بر شاخصهایBDNF، CRP و IL-6 در رت ویستار دیابتی بود. دراین مطالعه‌تجربی،30رت صحرایی نرویستار بالغ(300-250 گرمی و سن 6 هفته‌ای)،به صورت تصادفی درگروههای تمرین-مکمل دیابتی (10=n)، کنترل دیابتی (10=n) ...
بیشتر
تمرین و مکمل ازنقص عملکردBDNF و اختلال درسطوح سرمیCRPو IL-6 ناشی ازدیابت جلوگیری می‌کند.هدف تحقیق تعیین اثرهمزمان دو ماه تمرین ترکیبی و مکمل‌یاری تورین بر شاخصهایBDNF، CRP و IL-6 در رت ویستار دیابتی بود. دراین مطالعه‌تجربی،30رت صحرایی نرویستار بالغ(300-250 گرمی و سن 6 هفته‌ای)،به صورت تصادفی درگروههای تمرین-مکمل دیابتی (10=n)، کنترل دیابتی (10=n) و کنترل سالم (10=n) قرار گرفتند. برای دیابتی‌کردن، در پایان هشت هفتگی، 55 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن استرپتوزوسین(STZ)به روش درون‌صفاقی تزریق شد.گروه تمرین-مکمل دیابتی، دوماه تمرینات ترکیبی هوازی-قدرتی را5باردرهفته(تمرین هوازی با75درصدVo2maxروی نوارگردان وتمرین قدرتی،15صعودازنردبان) انجام دادند.مکمل تورین بصورت محلول1%درآب آشامیدنی روزانه(500میلی‌لیتر)دردسترس رت‌ها قرارگرفت.اندازه گیری سطوح سرمیBDNF، CRP و IL-6، به روش الایزاانجام شد.مقایسه تغییرات بین‌گروهی و درون‌گروهیBDNF، CRP و IL-6، باآزمون آنووای یک‌راهه و تعقیبی توکی انجام شد.سطح معنی‌داری0/05>P درنظر گرفته شد.پس ازدو ماه تمرین هوازی-قدرتی ومصرف مکمل تورین، سطح BDNF سرم درگروه تمرین-مکمل دیابتی درمقایسه با کنترل‌دیابتی به طور معنی‌داری بیشترشد(0/003=P)؛ درحالیکه در گروه کنترل‌دیابتی درمقایسه با کنترل-سالم به طور معنی‌داری کمتر شد (0/0001=P). سطح CRP سرم در گروه تمرین-مکمل دیابتی در مقایسه با کنترل‌دیابتی به طور معنی‌داری کمترشد(0/0001=P)؛درحالیکه درگروه کنترل‌دیابتی درمقایسه باکنترل‌سالم به طور معنی‌داری بیشترشد (0/0001=P). میزان IL-6 سرم پس از دو ماه تمرین هوازی-قدرتی و مصرف مکمل تورین در گروه تمرین-مکمل دیابتی در مقایسه با گروه کنترل‌دیابتی و در گروه کنترل‌دیابتی در مقایسه با گروه کنترل‌سالم تغییر معنی‌داری نداشت (0/059=P). با توجه به یافته‌های تحقیق حاضر، دو ماه تمرینات همزمان هوازی- قدرتی و مصرف مکمل تورین جهت افزایش سطح BDNF و کاهش التهاب در افراد دیابتی توصیه می شود.
